Eetcafé 't Folk

De  vloer zal geboend zijn, de beste internationale balorkesten staan voor u klaar, dus trek je mooiste dansschoenen aan en dans de winterkou uit uw kleren. Daarnaast kan u tijdens de hele dag drie toffe dansworkshops volgen in uw favoriete muziekclub!  Naast twee sessies Engelse Contradansen, is er ook een workshop Vlaamse en Nederlandse Gemeenschapsdansen voorzien. 

SPILAR is een nagelnieuwe band met een kloppend hart voor folksongs van bij ons. Hier opgetekend en gevonden, hier gespeeld en gezongen. Korte-Keten-Muziek als het ware. Opgetrokken rond de stemmen van zus en broer Eva en Maarten Decombel.

Vincent Coomans is een 30-jarige muzikant die woont en werkt in Kortrijk. Afstand, verlangen en rouw zijn centrale thema's in zijn muziek die referenties oproept naar Bon Iver, Damien Jurado, Sufjan Stevens en Elliott Smith. Hij brengt in het voorjaar dit jaar ook een eerste EP uit die hij in Dranouter komt voorstellen. Gratis en voor niets te zien in het Eetcafe. 

Met haar gitaar onder de arm schrijft Gentse singer-songwriter Meskerem Mees stripped down folk songs. Live wordt ze bijgestaan door haar vaste kompaan en cello-speelster Febe Lazou. Meskerem brengt iets magisch naar boven met haar stem. Kom dit toptalent bekijken en geniet van hoe Mees zachtjes tokkelt op haar gitaar, en dit feilloos combineert met haar fluwelen stem. Vergelijkingen met Jade Bird, Joni MLitchell en ander breekbare topchanteuses blijven dan ook niet uit. Zeker eentje om niet te missen.  

De vraag aan Hans Quaghebeur (Kadril/Lais) om een aantal bals te spelen in compacte bezetting is de concrete aanleiding tot het ontstaan van De Garre van Kornee. Samen met Bart De Cock, Dirk Verhegge, Johan Fernand Decancq en tot voor kort Mariken Boussemaere brengt Hans Quaghebeur hun felgesmaakt balrepertoire naar o.a. Dranouter, Deerlijk en Gooik.  Eind 2018 brachten ze hun  debuutplaat "De Garre" uit: ongekende pareltjes uit het Vlaams repertoire. Traditioneel, eigentijds en een beetje eigenzinnig, zoals we van deze muzikanten kunnen verwachten.

Hayseed Dixie, dat zijn de grondleggers van de ‘rockgrass’! ‘Rockgrass’? Jawel, dankzij hun unieke blend van bluegrass en rock hebben ze zich een wereldwijd gesmaakte live reputatie bijeen gespeeld. Zelfs Jools Holland nodigde hen reeds uit! Ze begonnen ooit als een ‘hillbilly tribute’ aan AC/DC maar ondertussen hebben ze zowat iedere rockklassieker in een bluegrassjasje gehesen. Ook Guns ’n Roses, Aerosmith, The White Stripes, Kiss, Led Zeppelin, Queen en zelfs Scissor Sisters en Outkast staan op hun playlist. En live? Zelden waren enkele stemmen, een banjo, een mandoline, een gitaar en een akoestische bas zo krachtig! Ze mogen er dan wel uitzien als rasechte hillbilly’s … met de spitsvondige arrangementen en uitgekiende nummerkeuze blazen ze het publiek telkens weer uit hun sokken! Bereid je alvast voor op een portie ‘maximum rockgrass’. Ze gaven een dijk van een conert op Festival Dranouter editie 2016.  Nu komen ze terug naar Dranouter en dit voor hun enige Belgische concert tijdens hun Europese tour.

Een van de peetvaders van de Vlaamse folkscene viert zijn 50 jaar op het podium door middel van een nieuwe trio en plaat (uitgegeven door B Mol). Muziek en liederen met een nostalgische knipoog naar o.a. de LP Traditionele volksmuziek uit Frans-Vlaanderen (1974). Het trio bestaat uit: Gerald Ryckeboer: doedelzak, bouzouki, mandola en zang, met Lode Bucsan op de draailier en natuurlijk Alfred den Ouden zelf op gitaar, accordeon, concertina's, mondharp en zang. 

Een gemeenschappelijke passie voor groove en etnische muziek is wat deze twee heethoofden met verschillende achtergrond en nationaliteit, verbindt. Oscar Beerten (België) op viool en hardanger viool en Ragnar Finsson (Faeröer) op gitaar en stompbox brengen nieuwe Noord-Atlantische volksmuziek met een punkattitude. 

Met Yúrt lanceert Brecht Plasschaert (Marble Sounds, Yuko) een nieuwe Gentse band die tot de verbeelding spreekt. Bevolkt door alleen maar klinkende namen uit de pop- en jazzscène en bediend van een avontuurlijke bezetting met een duo klarinetten, dat belooft. Het resultaat zit ergens tussen rauwe kracht en zuivere melancholie. Thomas Oosterlinck (Amongster) zingt over een zorgvuldig georkestreerd klanktapijt met rafelige, soms krakende elektronica. Voor fans van the Notwist, Sufjan Stevens en Why?